Akşam Sefaları

Gözlerimi sýkýca kapattým, hayallere daldým.
Keþkeler gönlün piþmanlýðý,
Belkiler umududur.
Biri cana tuz basar,
Öbürü cana can katar.
Mevsimler, yýllar nasýl da geçti,
Toprak baðrýna bastý caný cananý geri vermemecesine.
Neler neler geçmedi ki her þey bir bir tükendi.
Velhasýl yürek dimdik ayakta.

Rüzgar öfkesini kuþanmýþ,
Deniz hýrçýn mý hýrçýn.
Yýldýzlar tir tir titreþiyor,
Uçurumun dibi görünmüyor.
Saðanak bastýrmak üzere.
Kalbimden vurulmuþa döneceðim besbelli.
Akþam sefalarý türüm türüm kokuyor.
Gözümde bir iki damla yaþ,
Zihnimde anýlar, sevinçler, acýlar.
Ve gönül yorgunluðu.
Sonra üzülmek, aðlamak, özlemek.
Ve dayanmak;
Sanki kalbi zincirlere vurmak.
Gözlerimi sýkýca kapattým, öylece kaldým.

Orhan ÞENTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın: