Böyle sýkýcý, soðuk, karanlýk günlerde seni hatýrlýyorum hep. Üzüldüðün günler geliyor gözümün önüne yeniden. Týrnaklarým geçene kadar avucumu sýktýðým günler geliyor… Korktuðum günler geliyor gözümün önüne sonra. Sana bir þey olacak diye sabaha kadar, Uyumadan seni seyir ettiðim günler. Beni sevmen geliyor gözlerimin önüne, Senden sonra kimsenin sevemediði kadar, Beni sevmen geliyor. Þimdi ben, Yani sen yokken, Ne zaman iki kiþi otursam sofraya, Üçüncü sen oluyorsun aklýmda. Denedim birçok defa unutmayý ama Ben hiç sensiz kalamýyorum, Bir baþýma. Burada olsan biliyorum kýzardýn bana. Normal derdin, unut… Biz ayrýldýk! Sana göre basit bir ayrýlýk bu, Bana göre haksýzlýk, Ama asýl olan yalnýzlýk! Yani bana kalan, yaþattýðýn onca mutluluktan kalan, Yalnýzlýk! Onun için tekrar baðlanmýyorum kimseye, Yeniden kayýp yalnýz kalmayayým diye… 11 Eyl. 08 / MERSÝN Sosyal Medyada Paylaşın:
anilozdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.