KIYAMETİ YAŞIYORDU SANKİ İNSANLIK

Aylardýr suya hasretti yurdum,
Beklerken yaðmuru ve kar’ý
Derinlerden þiddetli bir ses duydum
Birer birer parçaladý kýrýk faylarý

Kýyameti yaþýyordu sanki insanlýk
Bir anda oldu her yer kapkaranlýk
Altta yer sallanýr üstte gök aydýnlanýr
Göçüklerde imdaaat sesleri yankýlanýr

Görülmemiþ bir panik, büyük bir felaket
Tam onbir tane þehir, oldu sanki hayalet
Yaðmacý kaynýyor enkaz, nedir bu rezalet
Umarým sonlarý olur, utanç, acý ve sefalet

Bir ders veriyordu sanki bu son depremler
Ne ezilen arabalar sizin, ne de þu viraneler
Bu nasýl bir gurur, nedir bu kibirlenmeler
Dünya benim mülküm. Bilin, eey biçareler

Diyordu sanki Yüce yaradan
Yardým bile gelemedi ne komþudan
Ne havadan, nede karadan
Mahrum kaldýk bir tas çorbadan
Ya rabbi kurtar bizi bu yýkýk enkazlardan

Ýshak ÜNLÜ YOZGAT
29 Mart 2023

Sosyal Medyada Paylaşın: