MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Bir Anka Kuşu Yalnızlığı
Ramazan Boran 1

Bir Anka Kuşu Yalnızlığı



...


bir þiirlik an kadar uzaktýn
an kadar içimde

ne çok sýr verdim rüzgâra
ve tozuna yüz sürdüðüm hercai kayalýklara

ritmine ilahiler söylettim kalbimin
unutmasýn diye seni
hasretini dað doruklarýndan gökyüzüne dinlettim
bir aðacýn gövdesine yalýnayak sürdüm çýðlýklarýmý
vahþi bir karanlýðýn þerrine övgüler dizip
baðýþlamasýný diledim
tek kiþilik kovuklarda bölündüm sabahlara
ses vermedi mi

sen yoksan "_kokma_" diye
sýký sýký tembih ettim bir çiçeðe
içimi yaðmurlarla okudum topraða
deðmedi mi nefesine
buz tutan baþkentimin sokaklarýna gülüþünü yaktým
yörüngemde bir yýldýza bakarak yürüdüm gözlerine
el vermedi mi

cennetine mecburdu sevda
sevda ýrakta maðdur
bir ibadet gibiydi seni yaþamak
düþ bahçelerinde gezinen av oldu özgürlüðüm
suya yazdýðým her kelimede zýpkýn yedim
zorluðun cehennemiyle seviþtim
bir gül gibi üþüdüm yüreðine
düþmedi mi

seni sol(u)dum bitimsiz satýrlara
seni okudum ülkemin çamurlu çocuklarýna
bir anka kuþu yalnýzlýðýna kazýdým âþikâre isyânýmý
bir aþk uydusunda
yüklü bir bulutun kanatlarýna asýlarak aradým seni
þiir þiir seni yaðdým
kurgusuz bir özlemle sarýldým
eksilmenin saðanaðýnda sana

bütün uyanýþlarý sanaydý ömrümün
bütün göçleri sana
tabakamda gün sarýyordum durmadan
aylar geçiyordu
en aðýr zamanlar geçiyordu
ben hiç geçmiyordum
geçemiyordum
biçâre çekiyordum içime seni
kimse bilmiyor
bir "sen" etmiyordu kimim kimsem
eþkiyalar gözünü dikiyordu zindanlarýma
körebe oynuyordum durmadan
kimsesizliðin gaddar gölgeleriyle

selalar okunurdu
bir fatiha bir yasinle emzirirdim hep
göðsümde biriken cenazeleri
sen sormasan da
bilmesen de sen
hayatýn bu ürkünç sýnavýnda
kýzgýn suratlý manzaralarýn sorularýna çarpýyordum
Ýçinde yaþam iksiri olmayan cevaplar toplanýyordu
dilimin meydanlarýnda
dilim dilim dilinip yeniliyordum

bir tek ýþýðýndý belki
ruhumun o intizarlý zincirlerini onaran
ve bir tek ellerin!
o ana þefkati ellerindi belki de
yetimhane kapýsý yüzümün
o utangaç
o kýzarýp duran repliklerini okþayan

betimsiz savrulan çöl artýðý kumlarca
seni titreyip seni düþündüm
seni geçtim islerce bir alevin yok oluþ sahnesinden

görmedin mi


...
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.