DEPREM NİDASI
Ellerimiz kan oldu gözlerimiz yaþ,
Üzülme bu millet seninle Kahramanmaraþ.
Kundaðýnda bebekler meleklerle oynar ya,
Bu enkazýn altýndan ayaða kalk Malatya.
Menzilin Kuran oldu elini çektin dünyadan,
Biz senden razýyýz sende razý ol Adýyaman.
o gün aydýnlatmadý semayý ne güneþ ne de ay,
Karanlýðýn içinden yükselen medeniyettir Hatay.
Seni sorgulamaya gýpta eder Münker ve Nekir,
Sorgusuz cennetin en güzel yerindesin Diyarbekir.
Merhametin beþiðiydin, insanlarýnda haya ve edep,
Alçakgönüllüydün ama yetim kaldýn Gaziantep.
Kaç geceler dua ettik bilmem i sana,
Ölümden korkmasan da içimizi yaktýn Adana.
Anadolunun vefakar evladýna bir yýl geldi bir saniye,
Kardeþlerin baþ ucunda bir can arar Osmaniye.
Harap oldu gönlümüz ama korku veremez iblis,
Þahadetle nur indi, ne güzel þehirsin Kilis.
Toprak oldu insanlýk, sulara düþtü ümit ve vefa,
Peygamberlerin baþ ucunda aðlama sakýn Þanlýurfa.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.