Karakýþ tellalý malum þubatýn ,
Artý ya kýymeti sen varsýn diye ,
Toprakta yeþile koþan nebatýn,
Ýnan ki zahmeti sen varsýn diye.
Baðrýmda saklarým hiç þeksiz onu,
Ýfade mevzusu çok derin konu,
Maharet ya Gül’ün baþýnda Son’u,
Cümlenin gayreti sen varsýn diye.
Aþk olup gönlüme düþtü sevincin,
Nehirler misali taþtý sevincin ,
Irmak olup inan coþtu sevincin ,
Mana da hürmeti sen varsýn diye.
Sabýr dileyerek geçer gecemiz ,
Oldu nuruna gark þimdi bacamýz
Namý’nla harlandý iþte hecemiz,
Gül’ün azameti sen varsýn diye.
Üflüyor adete aþkla samyeli ,
La mekan eyledik þu gurbeteli,
Üþür mü ACAR’ýn tutunca eli,
Mutluluk sureti sen varsýn diye.
Nasýl anlatayým nefesim seni,
Aþkýnla gönlüme cizdin deseni,
Mazimiz silindi ; sayfamýz yeni,
Iraða minnetim sen varsýn diye.
Kalemim yazýyor coþup geleni ,
Aldým tek hece de teslim kaleni,
Þükür ettim duysun herkes aleni,
Katibim tahtýna buyursun diye,
DEMÝR’in haþmeti sen varsýn diye.
Namýk DEMÝR
08. ( 10 ) 02.2023
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.