İstanbul Güldün
Bir güldün, yüzüme Ýstanbul yaðdý
Beni bir belaya saldýn nihayet
Gülüþün bir orman, bir yeþil daðdý
Kalan aklýmý da aldýn nihayet
Bahar yalýnayak koþtu bir anda
Kurumuþ dereler coþtu bir anda
Çiçekler bir yanda, kuþlar bir yanda...
Kýþýn fikrini de çeldin nihayet
Serçeler dallarda ötüþüyordu
Rüzgâr saçlarýnla öpüþüyordu
Gökten nazlý üç elma düþüyordu
Kafesten kalbimi çaldýn nihayet
Daha dün küçücük bir ihtimaldin
Oysa þimdi büyük bir ihtilaldin!
Ekmek kadar ve su kadar helaldin
Yýktýn duvarlarý geldin nihayet
Sökük bir kilimdim dokumacýda
Yorumsuz bir faldým kör bir falcýda
Antik bir acýydým antikacýda
Kaybolan umudu buldun nihayet
Bakýþlarýnda soylu bir giz vardý
Eski muhkem sevdalardan iz vardý
Dudaðýnda tuzlu bir deniz vardý
Talihim! Kapýmý çaldýn nihayet
Bir türkünün en yürekli sözüydün
Kundaktaki sabi’nin saf yüzüydün
Bol güneþli bir mavi gökyüzüydün
Beynime çakýldýn kaldýn nihayet
Seni gördüm, sanki dünyayý gördüm
Ellerini öptüm, yüzüme sürdüm
Ellerinde mutlu bir ömür sürdüm
Kaným oldun, caným oldun nihayet
Kök saldýn kalbime, doldun nihayet
S.U.
Serkan Uçar
30.01.2023
#5
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.