Hayat, Ölmeyi Öğretecek

Seslen bana gecenin en derininden
Sileyim kederi yüreðimden.

Eylüller midir benliðimi üþüten?
Hayatý harcayan mýdýr yoksa ten?

Üþür müsün sen de ben gibi düþlerde
Senin de yüreðinde bir kor var mýdýr?

Döker misin yaþlarýný geceden gündüze.
Yüzer misin sen de hüzün denizinde?

Öðrenmeden daha hayatta dair birkaç kelime
Düþer misin yârin kirpiklerinden hiçliðe?

Ölüm bana yaþamayý öðretti.

Korkar mýsýn sen de gecenin karanlýðýndan
Yakalamaya çalýþýr mýsýn güneþi saçlarýndan?

Kýrýk bir saz mýdýr yoksa kadeh midir elinde kalan?
Ruhumdur, bir medeniyetin talanýndan arta kalan.

Gül, bana yaprak dökmeyi öðretti.

Tan vakti aðarýrken sema, kaybolur yýldýzlar.
Gözlerimdir, her defasýnda bin yerinden sýzlayan.

Seslen bana bir kere gecenin en derininden.
Sileyim kederi yüreðimden.

Yoksa hayat bana ölmeyi öðretecek.



M.S./2008
kahramanmaraþ
Sosyal Medyada Paylaşın: