Beli ki çok sevmeler sonrasý Rüzgâra fazlasýna bir unutkanlýk baþlamýþ Kimse kimseye kýrýlmýyor Yer gök arasý karýþmýyor bir birbirine el ayaklarým Bir yere ait deðilim Var yok misali içteki yel deðirmenine savaþýna benzer Bir haldeyim
Artýk hiç bir anýya tanýdýk Yüzün kül karasý denilen külün ateþe ayýk hali Saðým soluna saran hayali bir duman Her þey bir yana Gök mavisi gözlerine çalýnan ýþýða uyanma niyetim de Yok deðil
Ve yürek kapýnda beni bekleten bu sevgiyi Nasýl anlatayým Sana gelirken kendi adýmdan bir adým ileriye izinsiz geçmemekle Ýyimi ediyorum Onu da bilmiyorum
Kâðýt üçkâðýtçýlýktan çýkýp dönüyor tekrar baþa Herkesin sevdasý kendine tanýdýk Ne söylesem masallar diyarý çok uzak Mesafesi nedeni gidenin geride býraktýðý hüzün iþte
Çok zamandýr güneþe boyunu uzatma çabasýnda olan Söðüt aðaçlarýna selam vermek ne kelime Dört duvar sýr tutar benimle
Son damlasýna kadar yaðmýþ yaðmur Ve bulutlar gibi elim kolum boþ sevgiye Göðsündeki kalp çarpýntýsý sorumluluðun da olan anlarýn, bir gidiþ ve dönüþü Bir þiir yazma akranlarýna karýþmýþ sesim
Pabuçlarý yarým olmasýna raðmen ben deðil de Onlar çaðrýldý sevgiye Kimsenin bir yere gittiði yok Kime aitti þehrin ýþýklarý Ve kuþlar yatalak bulutlarýn arasýna bir görünüp kayýp olmasýný Yetkisi kendinde olan hiç kimseyim
Sadece senden alýp sonrasý bize ait kâðýt kalem þahit idi; bu aþka Gerçekten son zamanlarda bir þiire emanet duygularým kalmamýþ Birileri el ele tutuþmuþ beden ateþinin üzerine soðuk sular döküp Sonrasý normale dönüyor
Duygularýný ifade etmekten zorlanan her hangi insandan biri iken; Toprak anaya yüksek ayak topuklarý Ve kuþlardan daha yüksekten o kekik kokulu bir dað hayaline uyanmýþ gibi günah sevaplar ile ipin ucuna kadar gelmeden bekliyorum sensizliðim…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadiye gürbüz(zaralıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.