Kendi aklýndan geçenleri Anlamaktan aciz Ve kalbine hükmü olmayan Bîçare ben...
Nasýl da bir ikilem Tahmin edilenden eminken Yine de umuda tutunmak Sonunda sarýlamayan yaralarý Çýplak ellerle kapatýp Her þeyi yok saymak...
Bir çocuk gibi Gözlerimi kapattýðýmda geçse keþke Yaþamýn verdiði tüm kýrgýnlýklar. Çeliþkilerden bir çýrpýda kurtulsam, Ama en önemlisi, Sarabilsem yaralarýmý Býrakabilsem özlemeyi.
Umut yanýlsamasýndan ibaret Kabaran denizlere borda veren yüreðim Dümeni kilitlenen bir gemiye Tüm mantýðým kaptan olsa ne ki. Aþk! Engin deryalarda Tutkulu ama yapayalnýz beni Sýðlýklara vurup Sana sürükledi...
Yaman çeliþki iþte Sana gelen ben Medcezir olup akýp giden sen... Umut yanýlsamasýydý her þey Ve bir gün aþacaktýr aklým Tüm tutkusunu gömerek kalbimi.
Efe Ulaþ Sosyal Medyada Paylaşın:
efeulaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.