Geriye Kalan
GERÝYE KALAN
Gönül bahçemizdeki, güllerim soldu
Kýrýk olan bu kalbim, acýyla doldu
Kahpe felek durmuyor, saçýmý yoldu
Geriye kalan, tek sen varsýn sevdiðim
Düþer isen çýkýlmaz, derindir kuyu
Belli olmaz, her insanýn huyu suyu
Ölmeden çýkmaz imiþ, insanýn huyu
Geriye kalan, tek sen varsýn sevdiðim
Gönül bahçesinde, tomurcuklar açtý
Zalim felek koparýp, etrafa saçtý
Hep vurdu ensemize, neþemiz kaçtý
Geriye kalan, tek sen varsýn sevdiðim
Doktor gelip, derdime çare bulmuyor
Kalpteki acýmý, dost bile sormuyor
Çektiðim çileyi, hiç kimse görmüyor
Geriye kalan, tek sen varsýn sevdiðim
(0860) Kasým 2009
Þair midayet Kara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.