Tecâhül-i Ârif

Bir gülüver, dedim O’na
Uzatatarak tek gül verdi
Susuz kalmýþ sulasana
Deyince, bir tas su verdi
"Kurumasýn gülüm" dedi

Gönlümde bin korku, telaþ
Gözümde hiç kalmadý yaþ
Bak eridim yavaþ yavaþ
Dedim, bana bir mum verdi
"Sen yanma mum yansýn" dedi

Yüreðimde yangýnlar var
Yaz kýþ demez alev saçar
"Günü gelir seni yakar"
Avucuma küller serdi
"Ateþe dök sönsün" ded

Ara sýra buluþalým
Koklaþalým anlaþalým
Tatlý tatlý konuþalým
Dedim, bana þeker verdi
"Dilinde tat kalsýn" dedi

Kuzu gibi çok meledim
Peþi sýra hep ses vedim
"Ýzindeyim dön bak" dedim
Avucunda bir tuz verdi
"Bana meylin artsýn" dedi

Çok anlattým yoruldum ben
Aðlamaktan býktý dîdem
"Gideyim, son bulsun çilem"
Git dedi ve bir yol verdi
Gidince "kal, gitme" dedi

Ýbrahim Taþdemir

*Tecâhül-iÂrif (Bildiðini bilmezlikten gelme)
Sosyal Medyada Paylaşın: