Dalýndan koparýlmýþ çiçeklerin hüznünü, Çektiðim acýlara denk sayarak bir tutmam. Fakat býrakýp yerde çekip gittiðin günü, Kâhýrýmdan ölürüm, ölürüm de unutmam!
Bu dem yanmakmýþ düþen nâsibime benim de, Ruhum aramaz artýk ruhunu bedenimde. Tek düþüncem inancým yaþama nedenim de, Gururumu ayaklar altýna alýp yutmam.
Ne hayal deðiþtirir bu gerçeði ne efkâr! Hasret, ihtirâs, vurgun... Sol yanýma kalan kâr. Ey! Sevdayý gözümde gönlümde küçülten yâr: Bir gün dönersin diye kendimi avutamam.
Ýlker Tokgöz
Sosyal Medyada Paylaşın:
İlker Tokgöz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.