GÖZLERİNİN KIYISINA DÜŞÜYORUM

bilemedim ki
gündüz mü bana küstü
gece mi payýma düþtü
a hu zarýmý silemedim ki
çok ümit baðladým ama
vuslata eremedim ki


herkesin bir yazgýsý varmýþ meðer
mutludur bazýsý
bazýsýnýnsa bir ömür boyu
bitmez sancýsý


þimdi ise
Ýstanbul’u seyrediyorum
sanki her yer kuþ kapaný
ayýrt edemiyorum çöple samaný
boðazýma bir þey düðümleniyor
zýpkýn yemiþim misali
üþüyorum
susuyorum
içimde ukde kalanlarý boþuyorum
gözlerinin kýyýsýna düþüyorum

Sosyal Medyada Paylaşın: