DÜŞ EZDİ BENİ...
DÜÞ EZDÝ BENÝ...
Bazý aðlamaklar,kalmýþ içimde,
Boþalýyor yaþým,baþka biçimde,
Beni benden alan,garip seçimde,
Arkamdan dökülen,yaþ ezdi beni...
Acýtýr içimi,bedbaht yaralar,
Baþýma baðlanan,kirli karalar,
Çöken acý dertler,kötü paralar,
Biçare kurduðum,düþ ezdi beni...
Sürmezim sefasýn,acýttý çile,
Sineme yer etmiþ,desise,hile,
Uðruna baþ koyar,ben bile bile,
Göz üste kapkara,kaþ ezdi beni...
Ben kula baðlandý,netice,haya,
Sevdan yaraladý,aþk tutsa maya,
Bu can feda olsun,bitmesin rüya,
Kayadan kurtuldum,taþ ezdi beni...
Mabedim ol nazlý yâr acý bana,
Belki yolun düþer,viran mekena,
Al verin olmasýn,gel sen dükkana,
Tat vermez sohbetin,boþ ezdi beni...
Þeyhim;Derki neyi,nasýl söyledi,
Yýkmýþ bað bahçemi,viran eyledi,
Bahtsýz bu gariban,çok þey söyledi,
Yaz,bahar,mart yýkmaz kýþ ezdi beni...
Nurettin GÜLBEY
Saat :12:10
22.05.2022
Yalova
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurettin GÜLBEY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.