Kime öðüt vereyim bende de bir nefis var, Neye yarar ona söz dinletemezsem sonra! Bir adým gerisinde kalsam örer bin duvar, Çekiyor beni her an canýmý yakan kora...
Dillerde söylenenler yaþanmaz göre göre… Durmadan ertelenir bahane öre öre Çevrene iyice bak dost, hayýrlý kim var ki... Kulaklarýysa saðýr, gözleriyse döner köre
Topraðýn dibi gibi mahkûm deðildir üstü Tek bir nedeni yokta kimimiz kime küstü…
(Oðüt ver ki,) Ömür bulunmaz nimet olma zalim-harami Allah’ýn kulu ol her an namaz kýlmak gibi... Verirsen öðüt yaþa, kendini et tedavi Amelimize yapmak gerekir ince ayar!
(Sanýrlar ki,) “ Ebedi sürer dünya, iþler gider yolunda Mutludur uyur-gezer, zengin Karun dozunda! ”
Saffet Kuramaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
saf şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.