GÜLMEK, DÜNYAYA KAFA TUTMAKTIR

Türlü türlü halleri var hayatýn.
Gülmek, meydan okumaktýr meselâ.
Kalbini kýranlara, fikrini yoranlara,
Yýlanlara, çýyanlara.
Gülmek, her yeni yýla baþlarken
Karakýþa inat çiçek açmaktýr
Haydi þimdi!
Gülüþünü gökyüzüne sal gitsin.
Gözleri kamaþsýn güneþin;
Sevsinler gülüþünü,
Çýrpsýn kanatlarýný kelebekler,
Hasetinden çalsýn þarkýlar,
Þakýsýn kuþlar, börtü böcekler...
Madem dünya dönmekten vazgeçmeyecek,
Sen de gülmekten vazgeçme
Gül geç, her ne yaþadýysan
Zira, gülmek, dünyaya kafa tutmaktýr.
Birgün eðer aðlaman gerekirse
Gam yüklü bulut olacaðýna
Sicim gibi yað gitsin.
Aðlamak bir çeþit arýnmaktýr.
Yedi renge boyanmaktýr yaðmur sonrasý...
Aðlamak, anlamaktýr
Sabahý zor eden hastalarý,
Ameliyathane kapýsýnda nöbet tutanlarý,
Evlat hasretiyle yananlarý
Kendi bedeninde mülteci olanlarý...
Ama gülsen de, aðlasan da
Düþünmeyi elden býrakma.
Düþünmek, sevinmektir bazen.
Eþine, aþiyanýna, eline, ayaðýna,
Sahip olduðun her ne varsa iþte ona...
Düþünmek, üzülmektir bazen.
Ters dönmüþ kaplumbaðaya,
Kesilen aðaca, yanan ormana, kaçan ceylana
Savaþýn ortasýndaki yavruya,
Her sabah ölümüne uyanan kadýna
Düþünmek,
Tavýr almaktýr bazen;
Ezenlere, üzenlere,
Fýrsatýný bulunca azanlara,
Haksýzlýða sövüp sayýp
Haksýzlýðýn kitabýný yazanlara.
Ýþte bu yüzden,
Düþünmek,
Aðýr aðýr ölmektir aslýnda
Uðruna öleceðin þeyler varsa
Ölmek de güzeldir elbet
Senin için kapansa da perde
Hiçbir rol sahipsiz kalmaz unutma
Devralýrlar býraktýðýn yerde
Sen rolünün hakkýný ver yeter ki
Sonra veda bile edemeden seyirciye,
Bir uðultunun ortasýnda bulursun kendini
Fuayede...

Muzaffer Uslu
16 Mayýs Pazartesi- Londra

Sosyal Medyada Paylaşın: