HUZURUN BAŞKENTİ

Ay gözlerini kýstý, uykuya daldý

Merhaba dedi güneþ

Umutlu bir güne merhaba!

Caddeler, sessiz sedasýz uykuda

Kuþlarýn melodisi ve bir sabaha günaydýn

Uslanmaz bir çocuk edasýyla düþerim yalnýzlýða

Þarkýlar söylerim sýra dýþýlýðýma

Nakaratlarla süslerim sana olan hitaplarýmý

Ve senle anlam bulur tüm sanatlý sözlerim

Sahile yürüdüm, huzurun her dem baþkentine

Yani Kalamýþ’a

Çimen yeþili maviye dalan bir çift göze rastladým

Sessizlikle baþladý hissettiklerim

Ýlk görüþtü, ilk aþk…

Ufka doðru kanat çýrptý martýlarým

Mavi daha bir koyu beyaz daha coþkulu

Kalpten mumlarýmýz þamdanlara ýlýk ýlýk damladý

Bana bakýþýn lal ederken benliðimi

Kuþlar kýskanýyordu ellerimizdeki gevrekleri

Köpüren maviler beyaza karýþýrken

Meltemler gamzelerini saçlarýnla örtüyordu

Ve ben, sen kokuyordum

Uzunca boy, çimen gözler, saðda þirin bir ben

Ben sebebi ziyaretimize baðlarken

Sen kum saatimizi taþýrýyordun

Farklý bir þey vardý sende bakýnca görebildiðim

Konuþmadan anlayabildiðim

Ýlmek ilmek baðladýn beni

Kelime daðarcýðým köreldi

Ses tellerim hece tekrarý

Ve ben sukut-u ikrar…

Resul bayraktar


Sosyal Medyada Paylaşın: