Beni mutlu eden iki þey vardý, Ne çok severdim bilsen, onlarý. Biri güldü, diðeri gülüþün, Dikeni batýnca elime, gülün. Çýkardým hayatýmdan gül kokusunu, Yüreðimi lime lime edince de gülüþün, Sileyim dedim, ama silemedim seni. Baþladý bende, ya gülerse korkusu. Bilirsin, dayanamam gülüþüne, Kapýlýrým yeniden sana. Ne zaman bir gül görsem, Ýçin için sýzlar parmaðým. Gülersen bir kere, Nasýl dayansýn yüreðim? Ne kadar inkâr etse de dilim. Bir gülü, bir gülüþünü özledim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa KUNDURACI ferser6 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.