Bomboþ bir günün sonunda þimdi Ýnsanlar yavaþ yavaþ ayrýlýyor, etraf karanlýk Ben seni düþünüyorum dolunayýn bir ertesinde Çevir bana gözlerini Ýþçiler görüyorum izinli iþsizler çok yoðun Ýstanbul her zamanki gibi kendi iþinde Martýlar vapurlardan sallanan elleri topluyor Ben seni düþlüyorum seni Hani o týpký ilk gün gibi Bahar diyorum Baharým Dün kozadan çýkmýþ kelebek gibi Deðiliz artýk ilk günkü gibi Bizi ayakta tutuyor anýlar düþler kadar Eskitsede bedenimizi günler haftalar Sevgi eskidikçe sevgi Soðuklar üstü üstüne geliyor Aramýzdan büyük binalar yükseliyor Uzaklara dalýyorum Bir tren istasyona yanaþýyor Ýçinden bir adam çýkýyor Oher þeyi biliyor her þeyi Þimdi sen söyle bakalým Biliyor musun? Seni ne çok sevdiðimi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
alzheimer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.