Fal Baktırayım Dedim
Derinden yandý bugün gönlüm, niyeyse
Bende fal baktýrayým dedim, kendime
Acaba ben, kavuþacak mýyým diye
Her gün rüyama giren, meçhul sevgilime
Koþarak gittim, heyecanla falcýya
Sordum, aþkýn þansý gülecek mi bana?
Yoksa aþk, neden olacak mý sancýya
Bak kahve fincanýmý, getirdim sana
Sahi, sevgilim rüyalarýmdan çýkýp
Sahiden tutacak mý, bu ellerimi
Yeþil gözleriyle, gözlerime bakýp
Okþayacak mý, yalnýz kalan ruhumu
Kabul eder mi beni, meçhul sevgilim
Bu ihtiyar yaþýmda, olduðum gibi
Söyle gerçeði, senin olsun zembilim
Al sana içtiðim, þu kahvenin dibi
Falcý birden aldý, kahvemi eline
Baktýkça baktý, fincanýmýn dibine
Sonra gözlerini dikti, gözlerime
Ellerini de koydu, ince beline
Ah be yavrum dedi; býrak sevgiliyi
Sen zaten ölmüþsün, aðlayanýn bile yok
En iyisi gidip, bul kara kediyi
Edin kendine bir sevgili, sevin çok
Sosyal Medyada Paylaşın:
Menderes Dağlaroğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.