Nedir bu tez canlýlýðýn, Sanki mekik dokur gibi Bir ileri iki geri Koþuþturmacalarýn...
Anlat yabancý
Kime karþý umarsýzlýðýn, Denize bir taþ atar gibi Sektire sektire Gönül kaydýrmacalarýn...
De haydi yabancý
Neden karardý gözlerin, Ýþin ehli tüccar gibi Gam alýr satarsýn gamsýzdan Hani kar ve zararlarýn...
Susma yabancý
Niçin sitemkar durursun, Üçüncü bir gözün var gibi Ýki kaþýn ortasýndan mý bakarsýn. Peki neyi görür neyi özenirsin?
Konuþmayacak mýsýn yabancý?
Kabus muydu gördüklerin, Sanki kabre girer gibi Her gün baþtan öldüm mü sanýrsýn? Yanmak... Her an ayný zehre tatmak... Bunu alýþmak... Ya da alýþtýrýlmak... Bir zaman sonra kabullenmek deðil midir bu, Peki niye?
Niye yabancý, susacak mýsýn hala?
"Yanmak... Yanmak... Yanmak! Aaah yanmak!. .. Yine yanmak, Durmadan yanmak, Hep yanmak...
Heyhat!
Bu defa oldu, Piþtim bu kez dediðim anda Yine yeniden piþememek, Her defasýnda içi çið kalmak... Bunun ne demek olduðunu biliyor musun, Anlýyor musun þimdi beni?...
Desem ki gel benimle, yoldaþým ol Gelir miydin, olur muydun?
Ne oldu, bir iki adým geri atar gibisin? Yabancýlýðým iþte bundandýr; Geldim, geçiyorum senin de diyarýndan iþte... Selametle kal, hoþça kal."
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut Tütüncüler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.