Kalemimden dökülen harfler ile seviþmedi hiç bir zaman kelimelerim.. Kýsýrdý duygularým, zarifliðin eseri olan sinene esirdi tüm hallerim.. Yine doymadý,býkmadý dudaklarým seni anmaktan ve senli hayallerde bitap düþtü gözlerim...
Pencere kenarýnda bir fýsýltý seremonisidir, karanlýða teslim gecelerim.. Bilirim lâl tutan gönlüne, düþmez oldu aþk dolu cemrelerim.. Acýyan yüreðimi göz göre göre savuruyor ýlýk meltemlerin ve de tam bu vakitte katre katre süzülür sürmelerim...
Bir ney armonisi kulaklarýmda, yolunu þaþýrýyor cümlelerim.. Gem vuruyor uykularýma, uykumu çalýyor sana olan özlemlerim.. Meþrep bedenim, kalemin safir dokunuþuyla titriyor ve üryan masumiyetiyle kesiliyor nefeslerim...
Yine kafiye kafiye en kuytu sayfalara yuvarlanýyor þiirlerim.. Fütursuzca sokuluyor,destursuzca giriyorsun sen doluyor tümcelerim.. Kalemime aþýlýyorsun,alnýma çalýyorsun sevdaný ve mum ýþýðýnda huþu ile yazýyor seni mürekkep lekeli ellerim...
Sûkut’u YâR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sûkut'u YâR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.