Yaklaþýk 40 yýldan fazla olmuþtur bu þiiri yazdýðým tahminen 11 yaþýndaydým ve ablam öðretmen olarak Rizeye tayini çýkýnca ben de koruma görevlisi:) olarak onun yanýnda ortaokul ikinci sýnýfa baþlamýþtým. Çocuk yüreðimden dökülenler..
Ayaðýnda bir çarýk Üzerinde yýrtýk pantolon Ve bir kolu eksik buluz Yüreðim acýdý bak ne cýlýz
Oda isterdi bir yuvasý olsun Çantasý, renkli kalemleri Sýcak bir þöminesi Devamlý hayal eder bunlarý
Ama yoktu evet yoktu Olmayýþýný düþündükçe Ne çok aðlardý bir bilseniz Yüreðim parçalanýr onu gördükçe
Günde bir parça ekmek Tek isteði buydu Gözleri hiç dinmiyor Hep mahzundu
Hayat ona gülmemiþti hiç Güzelliði tatmamýþtý bir kez Kimseye zararý yoktu Ama burjuva çocuklarý ona Zarar vermekten çok hoþlanýyordu
Bunlarý düþündükçe için için aðlýyor Kimseye de söyleyemiyordu Ona hiç acýyan yoktu
Bütün gücüyle çalýþýyor Çabalýyor kazýnýyordu Daha küçük yaþta alnýna Izdýrap çizgileri doluyordu...
Dilek’ce
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dilek pınarı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.