Kış eczası

Ölüm, karýndaþým, serpilmiþ kof kemiðim
Biri gelse seslense þimdi
Arkama yalandan saklanýr
Fotoðraflarda, caddelerde
En çok da
Bir arabanýn çarpma açýsýnda
Azledilmiþ ve baðýþlanmýþ hayatýma
O deðilse kalbime en son saklanýr
Saatimi konuþmalara
Gösterir oldum
Her toprak mezarým
Her insan acým
Sivri kalemlerle uslu kelimeler konuþuyorum
Ben de isterdim öðretmenime
Bilmediðimi bilerek anlatmayý
Þeytan meðer aklýma saklanmýþ
Fýsýldýyorum devlet binalarýna
Bu sahi volkandan geliþmiþ dünya mý?
Pes sesi baritonu omzundan öpüyor
Bir yalan havzasýnda deðerli gömüyüm
Þimdi seviþsek seninle
Bir aðaç erkence dallarýný uyandýrýr
Sahte hepsi sahte bu korkularýn
Uyanmak biraz da tembel iþi
Ölüler gözümde bir bir canlanýr
Fazla sarýlýyoruz sanki nefesimle
Verdiðim zehiri birbirinden ayýrýr
Kartallarý ve atlarý eskiteli çok oldu
Ýlkokul defterim, lacivert pardesüm
Anne menekþem, deliliðim, cümle duam
Ortaki sahtekar benim
O hazin görüþmemde
Seni sevmiyorum sevmeden geçemiyor
Biri bakýyor bana son sarýlýþta gözü
Vallahi býrakmam
Baba olmak kolay deðil
Bir celep arýyorum meþguliyetime
Kopan anlarým, mühim yaram
Benden çok býkmýþ yataðým
Çok bilmiþ eczasý
Çok atan kalbim
Çok bakma bana
Tefrikalar halinde basýlýyor yanlýþlarým
Çekiyorum kendime aþklarý
Yaralý sonra sahibine borçlu
ve her an gidecek gibi olanlarý

sevgi dediðin bir karlý görüntü
kim sevmiþ kim sevmemiþ
ayýrt edemiyorum ruhuma iyi gelecek kýþý"



Sosyal Medyada Paylaşın: