UÇSUZ BUCAKSIZ TAŞ EVLERİN SÖNMEYEN KARA FERYADI

Kesik kesik bakýþlarýydý ruhlara nam salan,
Gün eðildi zaman oldu nefretiyle daðlarda þan salan,
Keþif siz gözlerinin girdabýnda ruhuma kana susayan.

Zaman dile gelmiþçesine karþýlaþmýþtýk þehrin han duvarlarýnýn birinde.
Uzun zaman sonra elindeki tahtadan oyma taþýdýðý bebeðiydi,
Sanýrým doðarken kaybettiði yetimiydi kim bilir.

Acýlardý yüreðin duvarlarýna yaslanan.
Yüreklerdi onca acýyý taþýmaya çalýþan.
Terk edilmiþlik ne azaplý bir þeydi.
Yokluðun ardýndaki dünyalarda bu bir ölüm fermaný demekti.
Saatlerdi kini beslemekle geçirirken,
Koskoca Fatma kýzý bu uðurda ömrünü verecekti.

Zaman yaklaþýyorken bozkýrýn gölgesinde,
Bir þafak daha eksildi namus hesabýnýn görülmesine.
Yollarken dile gelmiþ ayný vahim türküleri söylemekli.
Fakat bir gün daha geldi nasýlda geçti.

Sokaklar ki kör saðýr dilsizleri oynar,
Kaldýrýmlar ki akacak kana hazýr mý hazýr.
Toprak ki çürüteceði zalimine.

Güneþ doðarken çorak namus belasý kör gözlü insancýklara,
Bir beden daha yer altýna gömüldü kimse bunun insafýnda.
Aðalar bir olmuþ marabalarý eze dursun,
Fakir bir maraba kýzýnýn namusu kimlerden sorulsun.

Ani gök delinmiþçesine dökülürken gözyaþlarým,
Fatma kýzý duy ki dinsin artýk feryadýn.

Yollara dökülürken eþkýyalar ki zalim mi zalim
Þimdi olacaklarý kimler ki bilsin.
Akarken kýpkýrmýzý gözlerden yaþlar bilinmez aczinde.
Bir namus uðruna ki iki can daha topraðýna devrildi.
Aðýtlar ki geceleri içlerde yanmaktan kor,
Fani dünyada olmadý ahirettir yollarý birleþtirsin…

Sosyal Medyada Paylaşın: