Dahlia
Bir düþü camdan güneþe tutturunca sýrtým
Gittiðim kelimeler ayný þeyi söylediler odama...
Türlü renkte çiçek açarken su besteleri
Üþüyen aklým gül yapraklarýnda sevda kokladý Dahlia..
Yalnýzlýðý kabuðuna çeken
Kaç mevsim geçti yüreðimin içinden.
insek ya aralýk pencerelerden kentin aðaçlar fýsýldadýðý bahçeye..
Ay terli camlarý dudak buzuyla silerken
En son orda kalmýþtý ellerim
En son orda...
Sýyrýlýrken etekler sesimin ilmiðinden
Parmaklarý saç tellerimde çocuklar
Ve ayaðýmýn pasýný bir gözün bebeðiyle
yýkayan güneþ..
Düþerken sokaklara kilitli taþlar ve
saatli kurallar
Hani herkes kaskýný taktýðýnda
Anahtar deliðinden adasýna dönenler
Onca duvara raðmen
O kadar iyiydi bahar..
Dilimden düþ damlayan merdivenler
Þimdi hangi yalnýzlýk ikizlese beni
Þiirlerimin yüzü ve sesi Dahlia..
insek ya aralýk pencerelerin derin uykularýyla
mutluluk yaðan deniz kuþlarýna..
Durdurun!
Göktaþý büyüklüðünde geceleri
Sus kýyýlar ve ýrmaklar
Var...
.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.