SENSİZLİĞİN ÖTESİNDEN GELEN SON NEFES
Bir aðacýn kökleri gibiydin sen kaçamak bakýþlarýmýn gölgesinde
Ne zaman topraðýna yüz sürse yüreðim bilinmez çaresizlik içerisinde
Belki bir umut karþýlaþýrdýk hayat adlý sahnenin perdesinde
Saatlerce bakýþan gözlerimizin acizliðin içerisinde.
Belki bir maviliðin gökkuþaðý gibisisin düþlerimde
Belki de diplerinde saklanmýþ esrarlý bir batýk sevda gemisi gibiymiþçesine
Öylesine maðrur öylesine esrarengizce.
Sendin sanýrsam uzaklarda bir yerlerde dile gelen.
Yüreklerde bilinmez bir telaþ,
Ruh da derin bir sýzýydý ansýzýn baþlayan.
Bir mektubundur esrarlý denizlerimin kýyýsýna vuran.
Sualler ki bilinmez akýllarý kuþatýrken,
Terk edilmiþ kaçamak sözcükler gibi,
Manalarýn yerini ölümün sefilliði kaplýyorsa birden
Kimsesiz kalmýþsalar satýrlarýnýn arasýnda,
Sözcüklerle boyanmýþ büyülü dünyasýnda,
Sonsuza deðin aramakla geçmiþse bu beden,
Uðruna bir ruhtur topraðýn altýnda seni bekleyen…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kavramsal Empati Yılmaz S Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.