elli yýl önce hiç aklýma gelir miydi
sana þiir yazacaðým, senin de gelmemiþtir
inanýrým
annem ne çok kýzardý bana
ziyan ettim diye divitin parçalarýný
oysa, yani çocuk aklýmla hiç de öyle deðildi
en çok kese dikmeyi severdik seninle
tek ayaðýmla çevirdim pedalýný
nasýl olsa sen bilirdin gideceðin menzili
otursam boyum yetmezdi mekik yuvana bile
tek ayak üstünde durma nedenim
buydu sadece
Sümerbank nazilli emprimeleri
narin ve renkli patiskalarý az yoymadýk
ne ara öðrendimse biçki biçmeyi
bebek donlarý üretmeye baþladýk
bir aralýk, sonra elbiseler yaptýk
on yaþýnda bile deðildim aslýnda
iþte taa o yaþlarda baðlanmýþým da sana
makine senin demiþlerdi en sonunda
yangýnda yanýp kül olduðunu düþünürken
adres deðiþtirdiðini öðrendim bir þekilde
senden geriye ne kaldýysa iþte
mobilyalarý soyulmuþ ama
getirelim sana dediler
hiç tereddütsüz evet, evettttt dedim
seni bir kez daha görmek, okþamak
zarafet timsali makaraný, mekiðini, çarkýný
Annemi sever gibi, ona kavuþmak, öpmek koklamak gibi
geleceðin günü iple çekiyorum
çok bekletme emi...
26 Aðustos 2021-haticeak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.