BİZLER DE ÇOCUKTUK

Kavak çubuðundan at yapardýk.
Yolu toza,dumana katardýk.
Uzaktan babamýzý görünce;
Artýk kaçmaya delik arardýk.
Bir zamanlar bizler de çocuktuk.

Bazen koyun kuzu otlatýrdýk.
Ýkide bir mantar patlatýrdýk.
Büyük meydan ateþi yakarak,
Birden yürekleri hoplatýrdýk.
Bir zamanlar bizler de çocuktuk.

Kýþýn kuþlara tuzak kurardýk.
Ne güzel kardan adam yapardýk.
Kayardýk buz gibi havalarda,
Erinmeden kartopu oynardýk.
Bir zamanlar bizler de çocuktuk.

Bahar gelince erik yolardýk.
Harmanlarda oyuna dalardýk.
Oyunda mýzýkçýlýk yapaný;
Acýmadan oyundan atardýk.
Bir zamanlar bizler de çocuktuk.

Yazlarý sýcaklýk çok beterdi.
Düven sürmek hoþuma giderdi.
Yutardýk artýk tozu, dumaný;
Serin sularda yüzmek güzeldi.
Bir zamanlar bizler de çocuktuk.

O güzel uykunuzu bölerdik.
Gece erden tütüne giderdik.
Kuþluða kadar tütün kýrarak,
Hayatýmýzý zehir ederdik.
Bir zamanlar bizler de çocuktuk.

Eylülde açýlýrdý, okullar,
Okula koþardý tüm çocuklar,
Okumayý,yazmayý öðrenip,
Birlikte söylenirdil þarkýlar.
Bir zamanlar bizler de çocuktuk..
Necmi Özyurt
Sosyal Medyada Paylaşın: