Kendimden Gidiyorum
Seve seve, koþar adým girdiðim yollardan,
Kaçar adým geri dönerken vazgeçtim umut peþinde koþmaktan.
Ne varsa geleceðe dair, hepsini sakladým,
Yüreðimi acýtan, kanatan kötü maziden, artýk aklandým.
Yeni bir þeyler aramaktan da vazgeçtim,
Yoruldum artýk,
Ne karanlýðýn üstüne doðacak güneþi beklemeye,
Ne de bir mum ýþýðýnda kendimi aramaya gücüm kalmadý.
Söyleyecek onca þey varken sustum,
Ya da her defasýnda susturuldum,
Yüreðimi sonuna kadar açtýðým aþklarda, küstürüldüm.
Hiçbir zaman anlaþýlmayacaktým,
Hatta sevdiðim kadar sevilmeyecektim,
Geç kalsam da anlamaya baþlamýþtým.
Ben, benliðimden vazgeçtim,
Suçlu aramaktan da vazgeçtim,
Bunca acýyý bile isteye ben seçtim.
Ey hayat,
Ey aþk,
Vakit geldi,
Yolcu et beni,
Tek gidiþli bilet elimde,
Her þeyden,
Herkesten,
En çok kendimden gidiyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.