Hayat durdu Hiç bir saatin geçmiyor saniyesi, Býrakýp giden kiþinin hasretiyle kaldým Umut denilen o þeyi gömdüm topraða Gelmesini istemedim hiç bir umudun Sadece beklemeyi seçtim
Zor hayatýn acýmasýz çemberinden geçtim Çok katý insanlar tanýdým hayatýmda! Soðukluklarýyla buz kesti bedenim. Siyahý sevdim hep,beyaz olmadým Diðer renkler yabancý geldi bana
Acýyý çektiren,þiir yazdýran kadýn Alabildiðine boyadýn gökyüzünü kýrmýzýya Týpký uykusuz geçen her geceye Lanet eden gözler gibi Her gecenin, karalanan defterlerin Koskocaman gerçekliðinin canýna kastetmektir Günahkarýz biliyorum Ama,en çok da sen
🐋🐋🐋🐋 Sosyal Medyada Paylaşın:
PAMUKŞEKERİM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.