Masumiyet

Nasýl saftý, masumdu sana olan sevgim
Ýlkti, tekti vazgeçilmezdi
Bulunmazdý, paha biçilmezdi
Dört bir yaný sarmýþtý görmeden geçilmezdi

Geceleri yýldýzlarda saklýydý sevgim
Sýrf sen görebil diye
Gündüzleri güneþte saklýydý sevgim
Sýrf sen ateþini hisset diye

Geçtiðimiz sokaklar hayallerimle kokardý
Her hayalin içinde sen ben birde masumiyet vardý
Sokakta ki yaseminler bile kokumuzu kýskanýrdý
Yürüdüðümüz yollar, oturduðumuz parklar þahit...

Sana þiirler yazarken kalem kaðýdý kýskanýrdý
Kalem yorulur kaðýtlar biter ama sana olan sözlerim hep yarým kalýrdý
Sevgim öyle çoktu ki sýðdýramazdým
Defterlere, mektuplara, kaðýtlara

Bir umuttu oysa ki seninle mutlu olabilmek
Olur mu olmaz mý diye düþünmeden sadece sevmek
Korkularýmý bile hissetmeden sana gelmek
Yollar ne kadar karmaþýk, taþlý olursa olsun seni bulabilmek

Heyecanýmýn dumanýný içine çekerken sen
Sigaranýn ucundaki kor olan ben
Tüm iklimlerde her yerde seni ararken
Rüyalarýnda bile seninle buluþan sana þiirler yazan ben...

Cansu Kalçýk
Sosyal Medyada Paylaşın: