hayat sandýðý yolda zorunlu kafesinde bekleyen kýz cocuðu ellerimi sana uzattým
yüzünü döndün bana önce gözlerin baktý sonra aynýydý ruhun farklý bedenlerde
kaçmadýn sana yaklaþtým adým adým sonra alýþtýn omzumda uyuyakalmýþtýn ve güneþ doðdu yine sen uyandýn koptun, uçtun, kaçtýn benden tutamadým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
hi-storyteller Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.