BÖYLE YAŞARDI KÖYÜMÜN HALKI

BÖYLE YAÞARDI KÖYÜMÜN HALKI

Üzerinde tek örtüydü çobanýn, keçeden çukasý
Sahurun vaz geçilmez yemeði, çökelekli yufkasý
Rengi idi odanýn gaz lambasý, soba alevi þelvesi
Bunlarý yaþadý, bunlarla büyüdü köyümün halký

Bebek yatýrýlýr höllüðe, sýcak kiremitli beþiðine
Gelin eve iner, küp kýrar, yað sürerdi kapý eþiðine
Traktör sýnýrlý köylü iyi bakardý, öküzle eþeðine
Araç çoðaldýda kolaylaþtýrdý iþi köyümün halký

Komþu dara düþtüðünde herkes olurdu dertli
Güdül ekmeði, kara çarba, baþka idi lezzeti
Onuru her þeyden önde idi hem de izzeti nefsi
Ekmeðini taþtan çýkarýrdý köyümün halký

Büyük uyanýnca hazýrdý abdest için ibriði leðeni
Belki yoksulluk vardý ama olmazdý baþ eðeni
Fýrýnda keþik olur sýrayla piþerdi ekmeði çöreði
Böyle muhabbetli günler yaþardý köyümün halký

Geçimi  tarým, hayvancýlýk ahýrda ineði danasý
Zor yetiþir tütün, iyi satýlýrsa kapanýrdý yarasý
Çalýþ  didin bunlardý geçimi, olmazdý  yüz karasý
Böyle çalýþýr böyle yaþardý köyümün halký

Sonbaharda bað bahçe toplanýr irat içeri alýnýrdý
Yoðurt peynir için inekler sabah akþam saðýlýrdý
Ev neþeli, hüzün az, gam keder perdesi daðýlýrdý
Kendi iþ, gücünde yaþar giderdi köyümün halký

Adem Ulaþ
Sosyal Medyada Paylaşın: