Tan aðarmasýyla topuk ucuna basýp geliyor hasret-keþane Hislerim hiçbir zaman alýþkýn deðildi onu mihman gibi baþköþeye koyup aðýrlamaya.
Bu sefer ne olduysa bilmemekle beraber, çay demleme ayaklarýna yatýyor Ýki hüzün kýrýyorum tavaya zeytin ekmeðe kör bakýp altlý üstlü bir kýzmýþým ki hiç sorma
Keyfim yok eskisi gibi bir þiir týnýsýna tuz tortusu ile aralanýr kirpiklerim Sýzý durmaksýzýn göç eyler sað tarafýmdan sol tarafýma doðru ve okuyup yazdýðýma dönüp bakacak yüzüm yok
Daðýnýk odamýn penceresine kir týslýyor kuþlar bir uçuþ yerde;bir uçuþ gökte ne vakit yuttular ekmek kýrýntýlarýný Havadan, sudan sohbetleri pazar akþamýna býrakmayý severim sen gelesi saatleri de
aþk ve ateþ icadýna Yüreðim, piþirmeye çalýþtýðým musakka yanýk kokuyor Emsali cehennem gibi
Ayaðýma dolanýyor bugün þehrin sessizliði sokakta mendil satan çocuklarýn yanaðýna elma þekeri yapýþmýþ öyle ki mahzun eyle ki tanýdýk al al verme kimseye dersin
Haraca kesilmiþim kimsesizlik minare boylarýna yükselir Yere düþenin halini ;elbet ki yere düþen anlar ve inancýna hep tek yoldaþ olduðun vakitleri tükettik artýk hiç yoksun!..
28-02-2021 ist
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadiye gürbüz(zaralıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.