masal anlatmayan þiirler dinledim bugün gerçeðin acýtan týrnaklarý vardý insanda iz býrakan çocuk bir kalbin sýzýlarý oyuncaðýný kaybetmiþ, annesi yitik daðlarýn ardýnda tüten ocaklar kadýn ellerin erk’ekleþtiði
böyle ýrmak olup akmalý dedim þiir de u’mutla bakmalý kýzýlýrmak kimse kara sürmemeli aðaçlarýn yeþiline altýn temiz hava olmalý insana sunulan baðýrsaklarý deþilmemeli daðýn
ah güzel insanlarýn ön yüzü hiç y’alansýz dokunan kilim eski sedirimizdeki halý yastýk ellerimizin göründüðü kaneviçe örtüler yýkýk duvarlarýn altýnda deðil bilirim düþü bile unutulan el ele yürüyemediðimiz yol
yan yana gelemeyen insanlar nasýl bir ülke oldu memleketim karlarý erimiþ daðlara bakýyorum dönüp umudu tarar gibi yeþiller ekmek istiyorum yamaçlarýna yeþil bir aðaç olmak!
27. 02. 2021 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.