Hep insanız çok şükür
bir gece bir gün ansýzýn göçersin
topraðýný denize dökerek gidersin
peygamber sözüne kucak açarsýn
þiirlerine mürekkep dökenler gibi
musa asasý kadar denizleri yararak
göçüp dolaþan rüzgar kadar sessizce
denize dökülen ýrmaklar kadar asilce
az`la yetinen bir derviþ kadar sabýrlý
yüreðim titreyen yüce bir meþale
ademden beri nuh kardeþim
yusufça karanlýkta aðlamaktan
kan gölüne benzer gözlerim
karanlýðý giyen ýssýz bir þair gibiyim
sýrtýnda yamalý kefen taþýyanlar gibiyim
çarmýhlara gerilen mesih’in akan kanýyým
küflü ekmeðini bölüþtüren bir dilenciyim
ya þükür biz tahýllarý mübarek tuttukça
doyar karný cünle cihan yoksulun
biz cümle bahçeleri meþale kýldýkça
nehirler içinde boðulan onca susuz kalanlarýn ahýna ya þükür...
söyle,,
musa deðilmiydi firavunu kardeþ bilen
yusuf deðilmiydi züleyha’yý görmezden
gelen,cihana bedel güzelliðine raðmen
ya þükür adalet terazisi þaþmaz amen
cümle hep insanýz çok þükür
çölde yanan mecnunlarýz
havva, leyla, þirin uðruna
tek baþýna tapýnaklarýný yýkanlarýz
babil de putlar býçaðýný bilerken
sümer tanrýlarýndan medet beklemedik
mezopotamya sahalarýndaki tapýnaklarý yýkanlarýz ya þükür insanlýk ölmedi ya…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.