Sensizlikte fýrtýnalar kopuyordu Akçay/ým da Ölüm ise hýrçýn dalgalarýn maskesini giymiþ Kýyýlarýma vuruyordu, üþüyordum Gözlerim gözlerini arýyordu gökyüzünde Gökyüzü kapalý, þehre yaðmur yaðýyordu Yaðmurlar ise acýmasýz Bereket daðýtan yaðmur, Yüreðime yalnýzlýðýn acýmasýzlýðýný Býrakýyordu damlalarýnda.
Korkuyordum karanlýða yenilmekten Tüm Akçay/ý dolaþýyorum Önümde seni bulma umutlarým Arkamda beni kovalayan yalnýzlýk Saatler geçmek bilmiyor Gözlerim saate dalsa yelkovan cellâtlýða, Akrep ise karanlýða bürünüyordu Yapamýyordum sensiz Ayaklarým yoruluyordu Su birikintilerine çarpa çarpa Sensiz duygularým bölük pörçük Ölümü ensemde hisseder gibiyim Kimsenin olmadýðý sokaklara girmiyordum Korkuyordum sensizlikte ölümün Kalbimi esir almasýndan.
Kýlcal damarlarýmdan canýmý çekiyorlar sanki Üþüyorum sensizlikte, yaðan yaðmurda Sýðýnacak sýcak yüreðini arýyordum Fýrtýnada dev dalgalara karþý Sýðýnabileceðim sakin bir liman Kýsacasý seni arýyordum.
Ezan sesi, gecenin karanlýðýný daðýtýyorken Gözlerim uykuya yenik düþecekti az daha Koþmaya baþladým güneþin ýsýttýðý sokaklara Güneþin sýcaklýðýnda bulabilirdim sesini Soluk soluða koþuyorum Akþamdan ýslak kaldýrýmlarý Güneþi görüp kuruyan her kaldýrým gibi Bende sana kavuþuyorum sanki.
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
TC Sami Arlan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.