Bu Da Benim İnsan Kusurum

Daðlarýn uykusunda
Gönlümün kuytusunda
Bir düþ olduðumu gösterdin bana
Yokluðumu gördüm
Ahir zamanlarýn yoklamasýnda
Bu da benim insan kusurum

Aðlama sen, kýrma gülüþlerini
Suya seslen ismimi
Yolumu kaybetmiþtim kalbimin gölgesinde
Günahlarýmla çýktým ortaya
Yüzüme bakmadan vurun
Bu da benim insan kusurum

Þimdi pencelerim türküler söylüyor
Perdeler örtülürken çocuk yüzüme
Canýmdan kalana bir bak
Küllerimi savurmadan önce
Rüzgara oku umut þiirlerimi
Ben kendimi bile unuturum
Bu da benim insan kusurum

Sen benim yüzümü yýka
Limon kokulu ellerinle
Sen benim saçlarýmý tara
Boynum masallarda bükülürken
Elimden bir amber aðacýnýn dalý düþerken
Bu da benim insan kusurum

Bütün okuduðum kitaplarýn
En cahil çocuðuyum
Hayat bana süt içirmedi
Kuru düþlerle büyüdüm
Çýplak kalbim, çýplak ayaklarýmla yürüdüm
Hayatýn býçaðýyla kendimi öldürdüm
Bu da benim insan kusurum







Sosyal Medyada Paylaşın: