Ýnsanlar vardýr gelip geçer hayatýmýzdan, Hiçbir iz býrakmazlar ne akýlda ne kalpte! Gönlü hafifçe okþar, býkýp gider mýzmýzdan; Hiçbir köz býrakmazlar ne akýlda ne kalpte!
Kimi insanlar vardýr aþkla doludur sesi, Yüreði gönlümüzü çalýversin isteriz. Bütün kalp aðrýsýna ilaçtýr bir busesi, Sonsuza kadar orda kalýversin isteriz.
Ýnsanlar vardýr, insan kullanmayý severler; Senden faydalanmaya sinsice fýrsat yoklar. Ýþi bitene kadar pohpohlayýp överler, Çölde serap gibiler, var iken bile yoklar(!)
Kimi insanlar vardýr kutup yýldýzý gibi, Karanlýkta kalmýþa yolunu gösterirler. Kimi insanlar vardýr her þerrin müsebbibi, Bilmediði konuda bile akýl verirler.
Kimi insanlar vardýr soðuk duvar misali… Sevgi sýcaklýðýný hayatýnda tatmamýþ; Kimseyi sevemezler þeytan olmuþ emsali… Sevdiklerine bile huzur yaþatmamýþlar.
Coþari hepsi gelip geçer hayatýmýzdan; Kimisi dua alýr kimi beddua alýr. Kimi kalbi yakarak göçer hayatýmýzdan, Geride yaþattýðý o güzel anlar kalýr.
13.12.2020 /Samsun
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.