HAYAT 2
Ölümsüzlüðe varmadan önce bir müsade
Ýnsan dünyaya gelir bir kere
Asýl gerçeðin zahirisi
Doðmadan evvel belli herþeyin vakti, saati
Gül kokulunun yüzü suyu hürmetine yaratýlan kainatta bir gün hayat duracak
Ölümden sonradýr asýl hakikat, hayat
Herkes misafir bundan bazýsýnýn haberi yok
Hiç ölmeyecekmiþ gibi yaþayan çok
Yarýn ölecek gibi yaþayan az, ölümü unutan çok
Birgün herþey tek tek ölüp gidecek
Olacak mahþerde gerçek doðuþ, diriliþ
Yok bu hakikatten kaçýþ
Sevdiklerin de senin gibi bu dünyada misafir
Yaþarken gözbebeklerin, kýymetini bil
Bir gün yanýnda onlar olmayabilir
Hiç aklýndan çýkarma dala konan kuþ misali herkes misafir
Yanýndayken annen, baban üzme sakýn ha
Birgün çok piþman olursun da bulamazsýn onlarý bir daha
Bu hayat denen yolda aðaçtaki yaprak bile misafir
Sonbaharda her yaprak sararýr
Ýnsanoðlu da birgün tabuta konur, sýrtta taþýnýr
Unutma ey insan Rabb’in bir
Olsun dilinde hep zikir
Sonu olan bu yolda herkes misafir
Ayþe Nur GÖLCÜR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşe Nur Gölcür Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.