Yaşanmış anılar 4

Adým baþý özlem adým baþý çile
nice dilsizler gelmiþti burada
aþk ile dile
bir kuþ uçumu mesafesiydi alýnan yol
onunla mana buldu alem
Þu kurak uçsuz bucaksýz çöl
uzanýr sevgiliye þimdi,
göz yaþýyla uzanýr bir çift günahkar kol
hadi tut elimi ey sevgili
eþiðindeyim ulu kapýnýn
savursanda beni yeller misali
sen ki makamý Ýbrahimi kucaklayan yar
yönüm sen,mihrabým sen
sen kara örtülü nurlu mekaným
sendin ilk kýblem
beytül makdiz,beytül haramým

Madde aleminden,
mana alemineydi hicretim
ve ben gönlü yaralý garip
yaratýlmýþ en þerefli varlýk
böyle bir garip Adem’im
yaþadýðým anlardan kesitlerdi,
beyaz kaðýda yazýlan
kara kalemle satýr satýr sayfa sayfa
kah gülüp eðleniyordum kimi zaman
kah göz yaþlarýna boðuluyordum
bürünürken hüzünlü hale
kaderim olan yalnýzlýk ve ben.
Bedenim mesken tutmuþken dünyayý
ruhum kat etmekteydi gökleri
oradan seyre daldým
þu bilinmez alemi,
yalandan ibaret kahýr dolu dünyayý

Dünya mavi ile yeþilin
gergef olup,umudun
nakýþ nakýþ iþlendiði koskoca bir yalan
bunca yalanýn ortasýnda
bir baþýnadýr insan
ne çalacak kapým kaldý
ne uzanacaðým bir tek el
þimdi yalnýzlýðým sade dost
dost bildiklerm birer birer oldu el
mýsralarý ýslatýrken susuzluktan kurumuþ
çatlayan dudaklarýmý
aþkýn esen yeline
Henüz yeni yelken açýyor,
aþka hasret kalmýþ divane sarsýn
bomboþ kucaklarýmý
Aþk,
dilin bir nefeslik hecesi
aþk,
buzullarý alev alev yakan kor
aþk,
zamansýz la mekan
ne gündüzü belli ne de gecesi
aþk,
aþktý ötelerin ötesi
Böyle bir sevda böyle bir tutkuydu bendeki
tarifi imkansýz
boðulurcasýna çekiyordum içime
her nefeste onu
ara ara yüklendiðinde kelimeler
dað misali üstüme
gül kokulu yar yanýnda bulurdum kendimi

Topraða bezenmiþ haldeydi bedenim
her ahýma bir türkü yakýlýrdý dillerde
her türküde bin alem dolaþýrdý bu garip
yüreði yaralý,kanayan gönüllerde.

Ardýndan uzun uzadýya uzanýrdý yollar
yýlan misali kývrýlarak kývrým,kývrým
omzumda siyah asýlý valiz
içinde dizili umutlarým
kah Antep’in yollarýný aþýndýrýrdý ayaklarým
kah sultanlar diyarý konyanýn asfaltlarýný

Saplarken güneþ beynime ateþten oklarýný
ter boþalýrdý yüzümden boncuk boncuk
tenimin en ücra yerine ulaþýrdý
mola yerimdi her kapýný eþiði
dokunurken parmaklarým
çelik kapýnýn tokmaðýna ziline
bin dua dökülürdü dilimden ansýzýn
onun izniyle açýlýrdý elbetteki kapýlar
onun izniyle açýlýrdý,
ben gibi garibin birine

Ýlk ben Murat diye baþlardým söze
kekeleyerek arada bir
sonra klasik tanýþma faslý
derken koyulaþýrdý muhabbet
çayýn buðusuna karýþýrdý kimi zaman
kahvenin kokusu köpük köpük
bir kaç mýsra ötede þiir
bekliyor sýrasýný heyecanlý
yüzleri bize dönük...
Murat Çetin

Sosyal Medyada Paylaşın: