Yaðmur yaðmaya baþlayýnca, sen geldin sandým, Yaðmuru çok severdin, Avuçlarýnda biriktirmeye bayýlýrdýn... Hep seni yaðmurdan kýskanýrdým, Þimdi sen diye kucaklýyorum, Belki kokunu hissederim algýsý, Doyasýya sýrýlsýklam ýslandým.... Yaðmurun hastasýydýn... Seninle ne zaman yaðmura yakalansak, Þemsiye açmama çok kýzardýn... Ellerini iki yana açar, O güzel yüzünde yaðmur damlalarýnýn süzülmesinden hoþlanýrdýn... Yaðmuru çok sevdiðini bilirdim, Yaðmur yaðmaya baþlayýnca, sen geldin sandým, Koþup kapýyý açtým... Sen yoktun.... Ben yaðmurla baþbaþa kaldým..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yalnızlığın Esareti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.