Bir Hoşça kal

hoþça kal demeseydin
belki güzel günlerimiz olacaktý
içimdeki kýþ çiçek açacaktý
yeniden güneþ doðacak
yeniden kuþ sesleri duyulacaktý

baþýný yasladýðýn göðsümde
þimdi sensizliðin aðýrlýðý var
oysa saçlarýn yüzümde
dünyanýn en güzel þiiri gibiydi
gözlerin güneþim gibiydi

hoþça kal demeseydin
gözlerim ýslak olmayacaktý
ellerim üþümeyecek
geceler daha karanlýk
günler daha zifiri olmayacaktý

sarýldýðýn boynum
þimdi dalýndan düþen yaprak misali
gelip geçene kýrgýn bakýyor
avuç içlerimde dikenden bir gül
kanayan yüreðime dokunmaya korkuyor

hoþça kal demeseydin
kent kent sensiz kalmayacaktým
maviye siyah demeyecektim
yaþamayý ölmek olarak görmeyecektim
nefes almayý nefesim kesilir gibi solumayacaktým

belki bir daha kalbime dokunmam
belki bir daha kimseye sarýlmam
belki bir daha sevmekten yana olmaz gönlüm
belki bir daha kimseye güvenmem
belki bir daha yaþamayý düþünmem

hoþça kal demeseydin
yaralý yüreðim asla kanamayacaktý
yataðýmda bir boþlukta kalmayacaktým
bir uçurumun ucunda yaþamayacak
gülen yüzümü kurþuna dizmeyecektim belki

þimdi öptüðün dudaklarým kanýyor
tuttuðun ellerim üþüyor
göðsümde postal sesleri
yataðýmda mayýnlar
gecemde sensizliðin ayak izleri var

hoþça kal demeseydin
bir þiirde daha biz yaþayacaktýk
mavi bir denizde dalga
gökyüzünde mavi bir bulut
sokak sokak dilimde bizim þarkýmýz olacaktý

ibrahim dalkýlýç

11.10.2020
21.50 izmir

Sosyal Medyada Paylaşın: