vakit azalmaya baþlayýnca çýðýrtkan bir kuþ gibi olabildiðince telaþlý olabildiðince ürkek kabulünce acý ve kederle doldurup geçti gölgeler içimden
derime saplanan her iðnenin zoruyla uykuya dalmanýn imkaný da kaçýnca gözlerimden kimsenin istemediði telaþlarý koynuma alýp uyduruk masallarýma kahramanlar yarattým bulduðum her çerçöpten
dilime sömürgen bir acý yuvalandý sonra ne zaman aðzýmý açacak olsam biri anlamlarý söküp alýyordu sanki kurduðum cümlelerden
ben sustum sustum ama inan boþuna deðildi çünkü ne zaman konuþmaya çalýþsam bir harfin daha eceli oluyordum istemeden
bu delirten sessizliðin çekilemeyecek kadar da gürültüsü vardý inan çoðu zaman bir uðultudan öteye geçemedi duyduðum diðer sesler konuþulup anlam veremediðim her bir söz ise can çekiþti öylece boþluða kayýp gitti sanki ellerimden
sonunda nihayet zaman dolduðunda diz çökmenin lanetli kaderine boyun eðince ayaklarým yalan yok artýk kurtulmak da istemiyordum sýkýþýp kaldýðým bu kördüðümden
(a) y...
Sosyal Medyada Paylaşın:
black_sky Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.