Onlar kim miydi ?
Bu þiir,
Kahpe Eylül rüzgarýnda savrulan,
Zindanlarda çilelerle yoðrulan,
Daraðaclarýna yürürken dimdik doðrulan,
80 öncesinde Türkeþçiler diye çaðrýlan,
Yiðitlerin manevi þahsýna ithaf edilmiþtir !
Ruhlarý þad, mekanlarý Cennet olsun !
TÜRKEÞÇÝLER KÝM MÝYDÝ ?
Aza þükür eyledik,, çoða tamah etmedik.
Haramýn gölgesinde, yeþermedik bitmedik.
Açýk tuttuk her daim, gönül gözlerimizi.
Rýza-i Ýlahi’den, baþka dava gütmedik !
Sabýr gömleðimizi, azim ile yamadýk.
Kendi nasibimizden, baþkasýný yemedik.
Uluduk Bozkurt gibi, bir gün açýz demedik.
Yýlýþýk itler gibi, yal peþinden gitmedik !
Karartýk gözümüzü, bayraða yan bakana.
Parlattýk özümüzü, can verip kana kana.
Býraktýk izimizi, sehpada döne döne.
Uçmaða varsak bile, bizler asla yitmedik !
Türkeþçiler olarak, tanýndýk o yýllarda.
Bizden önce namýmýz, yürüyordu yollarda.
Ýþkenceler görsek de, namlý karakollarda.
Devletin aleyhine, tek slogan atmadýk !
Hapislerde yýllarca çürütmek istediler.
Ateþlerin üstünde, yürütmek istediler.
Gökbörüyü çakala, yar etmek istediler.
Mezarý tercih ettik, yad kucaða yatmadýk !
Önce vatan ve millet, sonra ana, yar dedik.
Ülkücü vatanýný, anasý sayar dedik.
Bu uðurda yýlmadan, kýzýl kurþunlar yedik.
Can zaten emanetti, hiç hesaba katmadýk.
Ne makam ne mevkiydi, pesinden koþtuðumuz.
Baþbuðun gür sesiydi, duyunca coþtuðumuz.
Bir an bile olmadý,hedeften þaþtýðýmýz.
Þehadet þerbetinden, güzel lezzet tatmadýk !
Ýsmail SIKICIKOÐLU
(Onuncuköylü)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.