Ben senin sevdan ile tutunurken hayata,
Senden ayrý kalmanýn düþüncesi bile zül!
Eylemiþken benliðin benliðimi ihata,
Neye yarar sevgimi sana söylemeyen dil!
Haktan baþka kimsem yok sevgindir bütün varým,
Vuslat yollarý yokuþ daðýlmýyor efkârým,
Bir þaþkýn kulum iþte gönlüne mihmandarým,
Görmemezlikten gelme seni sevdiðimi bil!
Herkes ne derse desin kemiði yok ki dilin,
Konamazsa periþan bülbül dalýna gülün,
Kimi var þu dünyada gülden baþka bülbülün,
Koklasýn doya doya kendine gelsin bülbül!
Býrak da gözyaþlarýn gözlerimde nemlensin,
Aþkýmýz kor alevde yavaþ yavaþ demlensin,
Sevdanýn iksiriyle yüreðimiz emlensin,
Bülbülü þeyda gibi aðlasýn derdine gül!
Bülbül güle, gül suya döker gönül harýný,
Nasýl dayansýn bülbül duymazsa gül zarýný,
Güle talan yakýþmaz bozma aþk gülzarýný,
Sevdamýza mührünü vursun hüzünlü Eylül!
Ey sevgili gönlümü her gün sürsen sürgüne,
Tomurcuklar yeþerir gül olur günden güne,
Elbet piþman olursun bir gün bu ettiðine,
Sanma tamir edilir bir kez kýrýlan gönül!
Ankara- 20.09.2020
Ümit Zeki SOYUDURU