Düþen gazel yapraklarýna küstüm Bütün olumsuzluklara raðmen umut dedim Bu kaçýncý darbe unuttum Kalemin ucunda kalan son mürekkeple, cümlenin neresine yazayým kendimi ve, bendeki seni. Sonra, zehir zemberek yaþadýðým hayatý. Her daim aðlayan çocuk sesi Doyasýya gözlerinin içine bakýlmamýþ sevda Dudaklarý öpülmemiþ sevgili Aþk hikayesinde oku beni Veya Elinden oyuncaklarý alýnmýþ çocuðun bakýþýyla, taný beni. Toplamda kaç acý yaþadýn bilmiyorum En arabesk anýnda gözlerinin selinden, boðulmak isterdim. Ruhunun bütçesine bakýyorum da Yýktýðýn köprüleri inþa edemezsin Sonbahar gibisin þimdi, üþüyorum Senden sonra aþka inanmayý býraktým.
16 Eylül 2020 Hüseyin Taþdemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüseyin TAŞDEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.