BİR ŞİİR(K)
Ne Ýbrahim’in hac’ý
Ne Muhammed’in inancý
Ne de Tanrýnýn kýlýcý anlatamadý ortadoðunun bir yurt olduðunu sevgili...
Ve içinde sen; þehvetli parmaklarýnla bir Kül olduðunu...
siyah bir kara tahtaya çok taþlý, biraz telaþlý bir cennet çizelim.
Bölelim bütün tarih derslerini kanlý bir ayaklanma ile,
Sonra gel beraber ulusa seslenelim
Teologlara ve yeþilay derneklerine küfredelim, tuvalette sigara içelim.
yalandan gülümseyelim fotoðraf kadrajlarýna,
aðlayalým sonra tektonik gözyaþlarýyla,
Ciklet fallarýna inanalým, bazen tanrýya, bazen milli bir misaka...
“Bir eþit deðildir bir’e" bunada inanalým, kabul edelim.
Tütün kokan nefesiyle annemin saçlarýna üflerken,
Daha çok yaþasýn diye annem, ibadet eden babama inanalým.
Trafik ýþýklarýnda arabanýn camýndan hüzün silen çocuklara inanalým.
Sonra
Çocukluðumuza giden trenler geçer belki diye yurt edinelim garlarý,
Biliyorum þiirsiz gökyüzü olmaz
Gel yüzünü bir þiire iliþtirip gökyüzüne baðýþlayalým.
Pynst.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.